Οι όγκοι των μαλακών μορίων συνιστούν μία μεγάλη και ετερογενή ομάδα νεοπλασμάτων. Πρακτικά οι όγκοι αυτοί ταξινομούνται σύμφωνα με την ιστολογική τους προέλευση. Έτσι ένα ινοσάρκωμα ξεκινά από ινοβλάστες ενώ ένα λιποσάρκωμα από λιποβλάστες.
Αν και οι περισσότεροι από τους όγκους αυτούς χαρακτηρίζονται ως καλοήθεις η κακοήθεις, υπάρχουν και κάποιοι που ανήκουν σε μιά ενδιάμεση κατάσταση με επιθετική συμπεριφορά σε τοπικό όμως επίπεδο. Γενικά οι καλοήθεις όγκοι απαντώνται σε ποσοστό δεκαπλάσιο ως προς την συχνότητα συγκριτικά με τους κακοήθεις ενώ η ετήσια συχνότητα των σαρκωμάτων ανέρχεται σε 15-35/1000000 και αυξάνεται σταθερά με την πάροδο της ηλικίας προσβάλλοντας περισσότερους άνδρες. Περίπου 45% των σαρκωμάτων αφορούν τα κάτω άκρα, 15% τα άνω, 10% την κεφαλή και τον τράχηλο, 15% τον οπισθοπεριτοναικό χώρο και 15% το θωρακικό και κοιλιακό τοίχωμα.
Ως προδιαθετικοί παράγοντες για την εμφάνιση τους έχουν ενοχοποιηθεί οι γεννετικοί, η ακτινοβολία, το χρόνιο λεμφοίδημα, το περιβάλλον, οι φλεγμονές και τα χρόνια τραύματα. Κάποιοι από τους όγκους αυτούς εμφανίζουν αυξημένη τάση τοπικής υποτροπής ενώ κάποιοι άλλοι μεθίστανται σε άλλα όργανα η λεμφαδένες. Η πρώιμη διάγνωση συνιστά ένα πολύ σπουδαίο στοιχείο της θεραπείας που θα ακολουθήσει. Προς τούτο εφαρμόζονται διάφορες τεχνικέ βιοψιών όπως η παρακέντηση με λεπτή βελόνα (FNAB), η ανοικτή βιοψία και η βιοψία μετά από εκτομή. Η επιλογή της τεχνικής εξαρτάται από το μέγεθος και την εντόπιση του όγκου. Για παράδειγμα μία βιοψία μετά από εκτομή εφαρμόζεται σε μικρούς < 3-5εκ καθώς και στους επιπολής ευρισκόμενους.
Χαρακτηριστικές εικόνες όγκων μαλακών μορίων
Συχνές Ερωτήσεις
Tα πιο συνήθη αίτια είναι διογκωμένοι λεμφαδένες από μικροβιακές λοιμώξεις, ιογενείς λοιμώξεις, κακοήθειες και άλλες σπανιότερα όπως συγγενείς κυστικοί όγκοι.
Mία διόγκωση στον τράχηλο μπορεί να είναι το πρώτο σημάδι καρκίνου του στόματος, του λάρυγγα, του θυρεοειδούς η λεμφώματος και είναι συνήθως ανώδυνες.
Tο πιο συχνό σημάδι είναι το οίδημα που δεν υποχωρεί παρά τα μέτρα που πήραμε. Υπάρχει σκληρότητα στην ψηλάφηση. Επίμονη ενόχληση στον λάρυγγα. Βραχνάδα η αλλοίωση της φωνής που επιμένει Ερυθρές η λευκές πλάκες στο στόμα Επίμονη οσμή στο στόμα παρά την υγιεινή που ακολουθούμε
Eαν το άτομο είναι νέο και υγιές και δεν υπάρχει εμφανής εστία φλεγμονής δεν χρειάζονται ειδικές εξετάσεις. Περιμένουμε για λίγες ημέρες να δούμε αν η διόγκωση υποχωρήσει. Σε κάποιες άλλες περιπτώσεις ίσως χρειαστούν αιματολογικές εξετάσεις, ακτινογραφία θώρακος η ακόμη και βιοψία με λεπτή βελόνα (FNA). Για μεγαλύτερα σε ηλικία άτομα και ειδικά όταν έχουμε σημεία ύποπτα και παράγοντες κινδύνου για καρκίνο τότε πιθανώς να χρειαστεί πριν την παρακέντηση, υπερηχογράφημα, αξονική τομογραφία η μαγνητική τομογραφία. Σε μερικές δε περιπτώσεις ίσως χρειαστεί λαρυγγοσκόπηση, βρογχοσκόπηση με λήψη βιοψιών εάν υπάρξουν ύποπτα ευρήματα.
Tα λιπώματα είναι καλοήθεις όγκοι που μπορούν να εμφανιστούν οπουδήποτε στο ανθρώπινο σώμα. Υπολογίζεται ότι 1 στα 100 άτομα εμφανίζει κάποιο λίπωμα στο σώμα του. Τα ακριβή αίτια δεν έχουν εξακριβωθεί και συνήθως εμφανίζονται μεταξύ 40-60 ετών. Παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση τους έχουν ενοχοποιηθεί η παχυσαρκία, ο διαβήτης, η υψηλή χοληστερόλη, νόσοι του ήπατος και δυσανεξία στην γλυκόζη. Συνήθως ένα λίπωμα δεν προκαλεί συμπτώματα. Θα πρέπει όμως να αφαιρείται όταν υπάρξει υποψία κακοήθειας, όταν αυξάνει με γρήγορο ρυθμό, όταν προκαλεί πρόβλημα στην κινητικότητα αρθρώσεων και όταν μας ενοχλεί αισθητικά
